رسانه های تصویری مثل ماهواره با برنامه های تفریحی و سرگرم کننده در دراز مدت باعث یکسان سازی سلیقه قشر های عظیم جامعه و ایجاد شکاف های جدید طبقاتی و تعمق آنها می شود.
از پامدها و معضلات برنامه های ماهواره ای می توان به افول فرهنگ ،رشد روزافزون بی سوادی عمومی به علت تماشای بی حد این برنامه ها ،عدم تمرکز و تفکر نسبت به موضوعات و مطالب مختلف ،کاهش داد و ستد های عاطفی و اجتماعی در روابط انسان ها با یکدیگر،رنگ باختگی ارزش های انسانی و باورهای مذهبی و نماد های ملی و میهنی و در نتیجه خطر سقوط فرهنگ اجتماعی اشاره کرد.
از بعد جامعه شناسی از جمله کاراکترهای این سریال ها این است که پدیده «لذت جویی نفسانی»را تبلیغ میکند.در همین راستا اخلاق تعدیل شده ای به صورت فراگیر به خورد مخاطب داده می شود که مشابهتی با اصول اسلامی ندارد.
از بعد روانشناسی فراگیر بودن رسانه موجب میشود چنین دیدگاه هایی در ناخود آگاه جامعه پایه ریزی شود ودر آینده نه چندان دور تبعات دیگری نیز داشته باشد.شاید جامعه امروز ما از این لذت جویی و بی عدالتی افراطی مصون است،اما تضمینی نیست که نسل نوجوان که با این چنین ارزش های وارداتی رشد میکند کماکان بر ارزش های گذشتگان قدم بگذارد.سینما و تلوزیون به دلیل این که میتوانند فرآیند اقتدار و نفوذ فرهنگ قدیمی تر (سنتی)و نظام کنترل اجتماعی را سست کند با آسیبی تحت عنوان «فرد گرا شدن»شخص که معلول وضعیت های جدید (مدرن)می باشد همراه است.در این وضعیت خواست و تمایلات لذت جویانه جنسی و اقتصادی فرد ،جدا از آرزوها و تمایلات گروه خانوادگی اش رسمیت یافته و مورد توجه قرار می گیرد.در واقع در این جا رسانه ها به ویژه تلوزیون با پرداختن به فرد و تمرکز بر آن به نوعی موجب سست شدن این نگرش و نیز افزایش بی سازمانی خانوادگی شده اند.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
